پیپت یا سمپلر آزمایشگاهی چیست؟ ابزاری آزمایشگاهی است که برای انتقال مقدار دقیقی از مایع استفاده میشود. این ابزار معمولا در آزمایشگاههای شیمی و زیستشناسی به کار میرود تا مواد را به مقدار مشخص به ظرفهای دیگر منتقل کند. میکروپیپت یا سمپلر یک ابزار آزمایشگاهی بسیار دقیق و کاربردی است که برای برداشتن و انتقال حجمهای بسیار کوچک مایع به کار میرود. این ابزار در اکثر آزمایشگاههای زیستشناسی، شیمی، پزشکی و سایر علوم مرتبط، به عنوان یک ابزار ضروری محسوب میشود. پیپتها انواع مختلفی دارند که هر کدام برای کار خاصی طراحی شدهاند. برخی ساده و از جنس شیشه هستند و برخی دیگر پیچیدهتر و الکترونیکی. دقت اندازهگیری در پیپتهای مختلف متفاوت است. برای استفاده از پیپت، ابتدا یک خلأ جزئی در قسمت بالای آن ایجاد میشود. این خلأ باعث میشود که مایع به داخل پیپت کشیده شود. سپس با آزاد کردن این خلأ، مایع از پیپت خارج میشود.
تاریخچه سمپلر آزمایشگاهی چیست؟
پیپتها، ابزارهایی قدیمی و آشنا در آزمایشگاهها هستند. اولین پیپتها از شیشه ساخته میشدند و برای انتقال مایعات استفاده میشدند. حتی امروزه هم پیپتهای بزرگ اغلب از شیشه ساخته میشوند. اما برای اندازهگیری دقیقتر و حجمهای کمتر، نیاز به ابزاری جدیدتر احساس میشد.
میکروپیپت، این ابزار دقیق و پرکاربرد، در سال 1957 توسط دانشمندی آلمانی اختراع شد. این اختراع انقلابی در دنیای آزمایشگاهها بود و به دانشمندان اجازه داد تا حجم بسیار کمی از مایعات را با دقت بسیار بالا منتقل کنند. بعدها، یک شرکت آلمانی دیگر شروع به تولید تجاری میکروپیپتها کرد و این ابزار را به طور گستردهای در دسترس دانشمندان قرار داد.
اما داستان میکروپیپت به همینجا ختم نمیشود. دانشمندان دیگری هم به دنبال بهبود این ابزار بودند. در آمریکا، دانشمندانی از دانشگاه ویسکانسین، میکروپیپتهای قابل تنظیم را اختراع کردند. این میکروپیپتها انعطافپذیری بیشتری داشتند و میتوانستند برای حجمهای مختلفی تنظیم شوند.
در کل، تاریخچه میکروپیپت، داستان تلاش دانشمندان برای ساخت ابزاری دقیقتر و کارآمدتر برای کار در آزمایشگاه است. از پیپتهای ساده شیشهای تا میکروپیپتهای قابل تنظیم امروزی، این ابزار کوچک نقش بسیار مهمی در پیشرفت علم و فناوری داشته است.

سمپلر آزمایشگاهی چیست؟ انواع مختلف میکروپیپت
میکروپیپت ها مثل سرنگ های بسیار کوچکی هستند که برای اندازه گیری و انتقال دقیق مقدار خیلی کمی از مایعات در آزمایشگاه استفاده می شوند. این ابزارها در انواع مختلفی وجود دارند و در بسیاری از آزمایش های علمی، به خصوص در زیست شناسی و شیمی، کاربرد دارند. میکروپیپت ها با ایجاد یک خلا کوچک کار می کنند. این خلا باعث می شود که مایع به داخل نوک میکروپیپت کشیده شود. سپس، با فشار دادن یک دکمه، مایع از نوک خارج می شود.
میکروپیپت ها در انواع مختلفی وجود دارند که هر کدام برای کاربرد خاصی مناسب هستند. برخی از انواع رایج میکروپیپت عبارتند از:
- میکروپیپت قابل تنظیم: این نوع میکروپیپت به شما اجازه می دهد تا حجم مایع را در یک محدوده مشخص تنظیم کنید.
- میکروپیپت تک کاناله: این نوع میکروپیپت تنها یک نوک دارد و برای انتقال یک حجم مشخص از مایع استفاده می شود.
- میکروپیپت چند کاناله: این نوع میکروپیپت دارای چندین نوک است و برای انتقال همزمان چندین حجم مشخص از مایع استفاده می شود.
- میکروپیپت الکترونیکی: این نوع میکروپیپت دارای یک موتور است و به صورت خودکار حجم مایع را تنظیم می کند.
پیپت های تک کاناله و چند کاناله
سمپلر آزمایشگاهی چیست؟ و پیپت ها به عنوان ابزارهای اساسی در آزمایشگاه های مختلف، برای انتقال دقیق حجم های مشخصی از مایعات مورد استفاده قرار می گیرند. تنوع در طراحی و عملکرد پیپت ها، انتخاب مناسب ترین گزینه را برای کاربردهای مختلف آزمایشگاهی ضروری می سازد. در این مقاله، به بررسی انواع مختلف پیپت ها، از جمله پیپت های تک کاناله و چند کاناله، پیپت های الکترونیکی و تکرارکننده ها پرداخته شده است. همچنین، ویژگی های مهمی مانند مکانیزم قفل و فاصله نوک قابل تنظیم نیز مورد بررسی قرار گرفته است.
- پیپت های تک کاناله: این نوع پیپت ها دارای یک پیستون بوده و برای انتقال حجم مشخصی از مایع در هر بار استفاده طراحی شده اند. استفاده از این پیپت ها برای حجم های کم و کارهای روتین آزمایشگاهی مناسب می باشد.
- پیپت های چند کاناله: این پیپت ها دارای چندین پیستون موازی بوده و امکان انتقال همزمان حجم های یکسانی از مایع به چندین ظرف را فراهم می کنند. پیپت های چند کاناله به طور گسترده در کارهایی مانند پر کردن صفحات میکروتیتر مورد استفاده قرار می گیرند.
پیپت های الکترونیکی یا سمپلر آزمایشگاهی چیست؟
پیپت های الکترونیکی (سمپلر آزمایشگاهی چیست؟) با جایگزینی حرکت دستی پیستون با یک موتور الکتریکی، کار با پیپت را آسان تر و دقیق تر کرده اند. این پیپت ها دارای مزایای زیر هستند:
- کاهش نیروی لازم: به دلیل استفاده از موتور الکتریکی، نیروی کمتری برای انجام عمل پیپت کردن مورد نیاز است.
- افزایش دقت: پیپت های الکترونیکی به دلیل کنترل دقیق موتور، دقت بالاتری در انتقال حجم مایع دارند.
- کاهش خطر آسیب های ارگونومیکی: استفاده از پیپت های الکترونیکی خطر ابتلا به آسیب های ناشی از حرکات تکراری را کاهش می دهد.

کالیبراسیون پیپت تضمینی برای دقت و تکرارپذیری
سمپلر آزمایشگاهی چیست؟ و دقت در اندازه گیری حجم مایعات، به ویژه در آزمایشگاهها، از اهمیت بالایی برخوردار است. پیپتها به عنوان ابزارهای دقیق اندازهگیری حجم، نقش کلیدی در این فرآیند ایفا میکنند. با این حال، عوامل مختلفی مانند استفاده مکرر، نوع مایع، شرایط محیطی و حتی مهارت اپراتور میتوانند بر دقت پیپتها تأثیر بگذارند. به همین دلیل، کالیبراسیون منظم پیپتها امری ضروری است تا اطمینان حاصل شود که این ابزارها همچنان نتایج دقیق و قابل تکرار تولید میکنند.
چه عواملی بر فرکانس کالیبراسیون تأثیر می گذارند؟
- مهارت اپراتور: هرچه اپراتور با تجربهتر باشد، احتمال خطای انسانی در استفاده از پیپت کمتر خواهد بود.
- نوع مایع: مایعات خورنده و فرار میتوانند به قطعات داخلی پیپت آسیب رسانده و دقت آن را کاهش دهند.
- شرایط محیطی: تغییرات دما و رطوبت میتوانند بر حجم مایعات تأثیر گذاشته و در نتیجه بر دقت پیپت نیز تأثیر بگذارند.
- دقت مورد نیاز: آزمایشهایی که به دقت بسیار بالایی نیاز دارند، به کالیبراسیون مکررتر نیازمند هستند.
فواصل زمانی پیشنهادی برای کالیبراسیون
- شرایط عادی: هر 6 ماه یکبار
- صنایع دارویی و آزمایشگاههای با استانداردهای بالا: هر 3 ماه یکبار
- آزمایشهای حساس و حیاتی: هر ماه یکبار
- آزمایشگاههای تحقیقاتی و آموزشی: هر سال یکبار
روش های کالیبراسیون سمپلر آزمایشگاهی چیست؟
- روش وزنسنجی (گرانیمتری): رایجترین روش کالیبراسیون است که در آن حجم مایع توزیع شده با اندازهگیری جرم آن در یک ترازو دقیق تعیین میشود. چگالی آب به عنوان یک ثابت شناخته شده استفاده میشود تا حجم دقیق محاسبه شود.
- روش رنگسنجی: در این روش، از یک محلول رنگی با غلظت مشخص استفاده میشود و با اندازهگیری تغییر رنگ محلول قبل و بعد از توزیع، حجم دقیق محاسبه میشود. این روش برای پیپتهای با حجم بسیار کم مناسبتر است.
عوامل مؤثر بر دقت کالیبراسیون سمپلر آزمایشگاهی چیست؟
- رطوبت نسبی: رطوبت هوا میتواند بر چگالی آب تأثیر گذاشته و در نتیجه بر دقت اندازهگیری تأثیر بگذارد.
- دمای محیط: تغییرات دما بر حجم مایعات تأثیر میگذارد.
- فشار هوا: فشار هوا نیز بر چگالی آب تأثیر میگذارد.
کالیبراسیون منظم پیپتها، تضمینی برای دقت و تکرارپذیری نتایج آزمایشگاهی است. انتخاب روش کالیبراسیون و فواصل زمانی آن به عوامل مختلفی مانند نوع پیپت، کاربرد آن و استانداردهای آزمایشگاه بستگی دارد. با انجام کالیبراسیون به صورت منظم، میتوان از صحت و دقت نتایج آزمایشگاهی اطمینان حاصل کرد.

سرنگ های پیپتینگ ابزاری دقیق و همه کاره برای اندازهگیری مایعات
سرنگهای پیپتینگ دستگاههای دستی پیشرفتهای هستند که کارایی چندین ابزار اندازهگیری مایعات مانند پیپتهای حجمی، پیپتهای مدرج و بورتها را در یک دستگاه جمعآوری کردهاند (سمپلر آزمایشگاهی چیست؟). این ابزارها با رعایت دقیقترین استانداردهای جهانی (ISO درجه A) کالیبره شدهاند تا دقت بالایی در اندازهگیری حجمهای مختلف مایعات را تضمین کنند. سرنگهای پیپتینگ از یک لوله پیپت شیشهای یا پلاستیکی تشکیل شدهاند که درون آن یک پیستون متحرک قرار دارد. این پیستون با استفاده از نیروی انگشت شست به حرکت در میآید و با ایجاد یک عمل جابجایی مثبت، حجم دقیقی از مایع را درون لوله پیپت به دام میاندازد.
مزایای سرنگ های پیپتینگ
- دقت بالا: کالیبراسیون دقیق و عمل جابجایی مثبت، دقت اندازهگیری را به حداکثر میرساند.
- کاربرد گسترده: برای طیف وسیعی از مایعات، از جمله مایعات آبی، چسبناک، فرار، هیدروکربنها، اسانسها و مخلوطها قابل استفاده است.
- حجم قابل تنظیم: با توجه به مدل سرنگ، میتوان حجمهای مختلفی از 0.5 میلیلیتر تا 25 میلیلیتر را اندازهگیری کرد.
- ایمنی بالا: طراحی ارگونومیک و مواد با کیفیت، ایمنی کاربر را تضمین میکند.
- صرفه اقتصادی: عدم نیاز به نوکهای یکبار مصرف و سایر تجهیزات جانبی، هزینههای عملیاتی را کاهش میدهد.
- قابلیت اطمینان بالا: ساختار ساده و مقاوم، طول عمر بالای دستگاه را تضمین میکند.
وضعیت صحیح پیپتینگ کلیدی برای ارگونومی در آزمایشگاه
وضعیت صحیح بدن هنگام پیپتینگ، یکی از مهمترین عوامل در ایجاد محیط کاری ارگونومیک و پیشگیری از آسیبهای اسکلتی عضلانی است. حرکات تکراری و نامناسب در طول پیپتینگ میتواند منجر به مشکلات جدی مانند سندرم تونل کارپال، تاندونیت و سایر اختلالات شود. خوشبختانه، با رعایت اصول ساده ارگونومی میتوان از بروز این مشکلات جلوگیری کرد.
خطرات رایج در پیپتینگ و راهکارهای اصلاحی
- پیپتینگ آرنج بالدار: نگه داشتن آرنج در حالت کشیده باعث فشار بر گردن و شانهها و کاهش جریان خون میشود.
- راهکار: آرنجها را نزدیک به بدن نگه دارید و بازوها و مچها را در حالت خنثی قرار دهید.
- پیپتینگ بازوی چرخانده شده: چرخش بیش از حد ساعد و مچ دست فشار را بر تونل کارپال افزایش میدهد.
- راهکار: زاویه چرخش ساعد را نزدیک به 45 درجه حفظ کنید.
- پیپتینگ مشت گره کرده: گرفتن محکم پیپت باعث خستگی دست و کاهش قدرت میشود.
- راهکار: از پیپتهایی با طراحی ارگونومیک استفاده کنید که نیاز به گرفتن محکم را کاهش میدهند.
- پیپتینگ پیستون شست: اعمال فشار زیاد بر یک نقطه از انگشت شست میتواند باعث آسیب شود.
- راهکار: از پیپت هایی (سمپلر آزمایشگاهی چیست؟) با پیستونهای بزرگتر و کانتور استفاده کنید تا فشار بر روی سطح وسیعتری پخش شود.
- پوسچر نادرست: ارتفاع نامناسب بازو و آرنج میتواند به کاهش قدرت و افزایش فشار بر مفاصل منجر شود.
- راهکار: ارتفاع بازو و آرنج را در فاصله مناسبی از سطح کار نگه دارید.

چرا پیپتینگ ارگونومیک مهم است؟
پیپتینگ ارگونومیک به طراحی و استفاده از پیپتها به شکلی گفته میشود که با بدن انسان سازگار باشد و از بروز آسیبهای فیزیکی مانند درد مچ دست، کمر و شانه جلوگیری کند. این موضوع به ویژه برای افرادی که به طور مداوم با پیپت کار میکنند (سمپلر آزمایشگاهی چیست؟)، مانند کارکنان آزمایشگاه، بسیار حائز اهمیت است.
- کاهش آسیبهای فیزیکی: استفاده طولانی مدت از پیپتهای نامناسب میتواند منجر به اختلالات اسکلتی عضلانی شود. پیپتهای ارگونومیک با کاهش فشار بر مفاصل و عضلات، از بروز این مشکلات جلوگیری میکنند.
- افزایش بهرهوری: وقتی کاربری از درد و ناراحتی ناشی از استفاده از پیپت رنج نبرد، تمرکز بیشتری روی کار خود خواهد داشت و در نتیجه بهرهوری او افزایش مییابد.
- کاهش خطا: استفاده از پیپتهای ارگونومیک به دلیل راحتی و دقت بیشتری که فراهم میکنند، احتمال بروز خطا در هنگام پیپت کردن را کاهش میدهد.
- افزایش رضایت شغلی: کار با ابزارهای ارگونومیک باعث افزایش رضایت شغلی کاربر میشود و محیط کار را لذتبخشتر میکند.
انتقال دقیق و استریل مایعات در آزمایشگاه ها
در آزمایشگاه میکروبیولوژی (سمپلر آزمایشگاهی چیست؟)، یکی از مهمترین مهارتها، توانایی انتقال دقیق و استریل مایعات است. این کار به خصوص برای کار با کشتهای باکتریایی و ویروسی بسیار حیاتی است. برای انجام این کار، باید محیطی کاملا استریل ایجاد شود و از ابزارهای مناسب با دقت استفاده شود.
- ایجاد محیط استریل: با استفاده از شعله مشعل بونزن، یک محیط استریل در اطراف منطقه کار ایجاد میشود.
- استفاده از پیپتهای سرولوژیکی: پیپتهای سرولوژیکی برای انتقال حجمهای مختلف مایع استفاده میشوند. برای استفاده صحیح از این پیپتها، باید مایع را به دقت آسپیره کرد و حجم را با توجه به منیسک مایع خواند.
- استفاده از میکروپیپتتورها: برای حجمهای بسیار کم، از میکروپیپتتورها استفاده میشود. تنظیم دقیق حجم و استفاده صحیح از استاپ اول و دوم در این پیپتها بسیار مهم است.
- نگهداری استریل ظروف: در طول فرایند انتقال، باید ظروف کشت را به صورت استریل نگه داشت تا از آلودگی آنها جلوگیری شود.
در نهایت، تسلط بر تکنیکهای انتقال استریل، یکی از مهارتهای اساسی برای هر میکروبیولوژیست است. با رعایت این اصول، میتوان نتایج دقیق و قابل اعتمادی در آزمایشها به دست آورد.
جمع بندی
در آزمایشگاه، یکی از کارهای رایج، انتقال دقیق حجمهای مشخصی از محلولها و کشتهای استریل است. برای این کار، از ابزارهایی مثل پیپتهای سرولوژیکی و میکروپیپتها استفاده میشود. هر کدام از این ابزارها برای حجمهای مشخصی مناسب هستند. پیپتهای سرولوژیکی این پیپتها برای انتقال حجمهای میلیلیتری استفاده میشوند و در کار با کشتهای سلولی بسیار کاربرد دارند. میکروپیپتها این پیپتها برای انتقال حجمهای بسیار کم (میکرولیتری) استفاده میشوند و در آزمایشهای زیستشناسی مولکولی کاربرد دارند. انتقال دقیق و استریل مایعات یکی از مهارتهای اصلی در آزمایشگاه است. با استفاده از پیپتهای مناسب و رعایت تکنیک آسپتیک، میتوانیم اطمینان حاصل کنیم که آزمایشهای ما با دقت و صحت بالایی انجام میشوند.